Ο ρόλος της ζάχαρης στην εμφάνιση και αντιμετώπιση του καρκίνου αποτελεί έναν από τους πιο κοινούς διατροφικούς μύθους γύρω από τη νόσο.
Οι υδατάνθρακες είτε προέχονται από την ζάχαρη, είτε από τα φρούτα, τα δημητριακά ή τα όσπρια, θα κυκλοφορήσουν ως γλυκόζη στο αίμα μας. Όπως όλα τα κύτταρα του οργανισμού μας, έτσι και τα καρκινικά κύτταρα, τα οποία είναι κύτταρα του οργανισμού μας που αναπτύσσονται ταχέως, παρεκκλίνοντας από τις φυσιολογικές κυτταρικές λειτουργίες και τον κυτταρικό έλεγχο, χρειάζονται ενέργεια για να αναπτυχθούν, υπό μορφή γλυκόζης. Επομένως, τα καρκινικά κύτταρα αναπόφευκτα χρησιμοποιούν ενέργεια/γλυκόζη, όπως όλα τα κύτταρα.
Αυτό, που χρειάζεται να κρατήσουμε για τη ζάχαρη είναι, ότι είτε καταναλωθεί μόνη της (π.χ. σε ροφήματα) ή μέσω τροφίμων (π.χ. γλυκά) δεν μας προσφέρει κάτι «ποιοτικό» (π.χ. θρεπτικά συστατικά). Επιπλέον, η υπαρκτή σχέση της με τη νόσο είναι έμμεση, μέσω του σωματικού βάρους. Έτσι άτομα, που επιλέγουν να καταναλώνουν σε μεγαλύτερη ποσότητα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, μπορεί να εμφανίζουν αυξημένο σωματικό βάρος, το οποίο αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου.
Δεν σημαίνει όμως ότι αν σταματήσουμε να τρώμε ζάχαρη, ή/και οποιαδήποτε πηγή υδατανθράκων, θα μειώσουμε την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου ή θα σταματήσει η εξέλιξη της!
Οι θεωρίες αυτές, συχνά, είναι επικίνδυνες και δεν συνάδουν με την παθοφυσιολογία της νόσου. Επίσης, «ρίχνουν» το φταίξιμο της εμφάνισης και αντιμετώπισης της νόσου στους ασθενείς επηρεάζοντάς τους ψυχολογικά.
Πηγές: